Դավաճանության հոտը խառնվել էր հրետակոծվող Արցախի վառոդի հոտին: Դա ավելի շատ զգացվեց նոյեմբերի 8 - ին,երբ Շուշիի փայլուն օպերացիայի մասին իմ հաղորդագրությունը դուր չեկավ Շուշին վաճառողներին: Որովհետև անհայրենիքի ու հպատակի հոգեբանությամբ ապրող ու մտածող «հայի» այդ տեսակը չի տեսել Շուշին ազատագրողի աչքերից թափվող վրեժի կրակը, 18 տարեկան զինվորի` կորցրած դիրքը հետ բերելու խանդավառությունը, Ադրբեջանի դրոշն այրող ու Հայաստանի դրոշը նոր դիրքում ծածանող երիտասարդի ոգին: Որդու գերեզմանին մոր տված խոստումը՝անեծքի փոխարեն:
Նրանք այդպես էլ չհասկացան` ինչ ասել է թիկունք՝ Երևանից մինչև հեռավոր Ամերիկա ձգվող միասնությունը:
Շուշիի հրաշամանուկ եղբայրների «Հաղթելու ենք» կոչը Ղազանչեցոց վիրավոր Ամենափրկչից: Դուք ջնջեցիք այդ երենխաների ու մեր բոլորի ապագան:
Դուք ձեր քայլով մտաք պատմության սև ցուցակը, մեզ կտակելով մեր նախնիների ճակատագիրը:
Այո, ազգը բանակ դարձավ: Մենք հավատում էինք մեր հաղթանակին: Բայց Շուշին ազատագրողի ազատարար ոգին կոտրեցիք ձեր դավաճանությամբ: Դուք թիկունքից հարվածեցիք Հայաստանի պաշտպաններին:
Մենք, ողջ մնացածներս հիմա Թեհլերյան ենք:
Հունան ԹԱԴԵՎՈՍՅԱՆ
Արցախ